تو وبلاگها زیاد خوانده بودم که سیستم پزشکی کانادا در عین پیشرفته بودن ،خیلی کنده وهمیشه میگفتم که خدا نکنه گیر بکنیم و یک دفعه هم که برای متین رفتیم ظاهرا خلوت بود و چون بچه کوچک بود ما رو سریع راه انداختن و یا چون از بینی اون خونریزی کرده بود و دیدن خطرناکه سریع انجام دادن ولی نوبت به خود من هم رسید ،سر کار با دریل کف دستم رو یک حالی بهش دادم و گوشت اون قسمت رو با بافت کنارش بیرون آوردم ،سریع کار رو جمع کردم و به بیمارستان لیک شور که نزدیکترین به ما میشد رفتم ، در اول کارتو بیمارستان باید به قسمت پذیرش اورژانس رفته و مشکل و بیماری خود به همراه کارت مدیکال رو به طرف بدهیم و اگر دفعه اول ورود به اون بیمارستان میباشه باید تمام اطلاعات شامل اسم کامل+آدرس+کد پستی++نام کامل همسر+نام مادر +نام پدر+شماره تلفن منزل+شماره تماس ضروری رو به طرف بگیم که یک کارت بیمارستان برای خدای ناکرده دفعات بعدی مراجعه صادر کند که با کارت مدیکال برای پذیرش به پذیرش بدهیم .
تا اینجاش سیستم کاملا مدرن و عالیه و به شما گفته میشه که نشسته تا اینکه شما رو صدا کنند ،بر حسب شلوغی یا خلوتی و نوع مریضی که گفته اید نیم تا 2 ساعت طول میکشه که اسم شما رو صدا بزنند ،بعد یک پرستار شما رو معاینه میکند و بعد برایتان یک پرونده یا به عبارتی کاغذ پر میکند که دکتر شما رو ببیند و مجددا باید قبول زحمت کرده و منتظر بمانید که دیگر این قسمت با خدا است که چه موقع کارتان انجام شود که به طور معمول 3 تا 5 ساعت میشه که من ساعت 4:45 بعد از ظهر رفتم و ساعت 23:20 شب هنوز دکتر رو ندیده بودم در صورتیکه من فقط 2 تا بخیه کوچک می خواستم ،و 23:30 کارت بیمارستان را گرفتم و به خانه برگشتم و جالبه به من میگفتند : شاید تا 3 یا 4 ساعت دیگه دکتر شما رو ببینه ولی قول نمیدهیم و من حسابی قاطی کردم و گفتم من به اینجا مهاجرت کردم که زندگی بهتر و خدمات بهتری داشته باشم و مالیات میدهم و گفتم تو کشور من درمدت کمتر از 1 ساعت این جور کارهای ساده انجام میشه و....
شب خانه که رفتم از پماد تتراسایکلین که از ایران آورده بودیم روی محل زخم و جراحتم مالیدم و از قرصهای انتی بیوتیک که آورده بودیم (سفکسیم 400) یک دانه خوردم که چرک نکنه و فرداش به کلینیک خصوصی رفتم و گفتند برای بخیه 50$ میگیریم و ... من هم گفتم بابا عیب نداره بخیه بزنید پولش مهم نیست ، حدود 1:30 منتظر شدم و نوبتم شد و بعد از معاینه گفتند چون 12 ساعت از زمان حادثه میگذرد دیگه قابل بخیه نیست و فقط یک آمپول 30$ تتانوس(برای کزاز)زدند و برای 5 روز هم کپسول سفالکسین 500 نوشت و من رو مرخص کردند .
همه چیز اینجا عالی بوده ولی سیستم اورژانس و بیمارستان خیلی خیلی کنده و خدا نکنه کسی توش گیر کنه ،البته 1 نکته کنکوری هر بلایی سرتون اومد ،خون رو پاک نکنید و همون جوری درب و داغون به بیمارستان مراجعه کنید و پیازداغش رو هم زیاد کنید تا بترسند و سریعتر راهتون بیاندازند .
البته خدا نکنه کارتون و همچنین خود ما هم به اورژانس برسه .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر